Türkçenin yapı ve köken bakımından dünya dilleri arasındaki yeri nedir?

1. Köken bakımından dil ailelerini araştırınız.
2. Dünya dillerinin yapı bakımından özellikleri hakkında bilgi edininiz.
3. Türkçenin yapı ve köken bakımından dünya dilleri arasındaki yerini araştırınız.
4-Türkçenin yapı ve köken bakımından dünya dilleri arasındaki yeri nedir?

A. KÖKEN BAKIMINDAN DİLLER:

1.Hint - Avrupa Dilleri

• Asya Grubu Hint - Avrupa Dilleri: Farsça, Hinduca, Afganca,urduca.

• Avrupa Grubu Hint - Avrupa Dilleri: Baltık - Slav Dilleri, Germen Dilleri, Roman Dilleri

2.Hami - Sami dilleri: 2 gruba ayrılır.

Hami dilleri: Eski Mısır dili, Kuşi dili, Libya-Berber dili, Çad dili,
Sami Dilleri: Arapça, İbranice (Kenanca), Habeşçe, Akatça.
Bu ailenin yaşayan en önemli dilleri Arapça ve İbranicedir.

3. Bantu dilleri: Lingalaca, Lubaca, Kongoca, Swahili (Svahili), Pölce, Susuca, Gurca, Akanca Bantu dilleri grubundandır. 

4. Çin-Tibet dilleri: Çince, Tibetçe, Dzongka, Birmanca, Vietnamca ve Kmerce bu gruba girer. 

5. Ural-Altay dilleri: 2 gruba ayrılır.

Ural Grubu: Fince, Macarca, Samoyetçe.
Altay Grubu: Türkçe, Moğolca, Korece, Japonca.

6.Okyanusya Dilleri: Malayca, Javasca, Havai dili, Tahiti idi.

7.Amerikan Dilleri: Amerikanın keşfedilmesinden önce bu kıtada yaşayan yerli halkların dilleridir.

8.Kafkas Dilleri: Bu gruba giren başlıca diller Kartvel koluna giren Gürcüce ile Abhaz-Çerkeş, Lezgi-Çeçen kollarıdır.

B.YAPI BAKKIMINDAN (YALINLAYAN) DİLLER:

Dünya dilleri yapı bakımından üç grupta incelenir: 

1. Tek Heceli Diller (Ayrımlı diller)

(Alm: isolierende sprachen; Fr: langues isolantes; İng: isolating languages): Bu dillerde her kelime tek heceden ibarettir. Kelimelerin çekimli şekilleri yoktur, yani daima kök durumundadır. Cümle çekimsiz kelimelerin bir araya gelmesiyle oluşturulur. Cümlenin anlamı genellikle kelimelerin sıralanışından anlaşılır. Konuşmada ise birbirine çok benzeyen kelimeleri ayırt etmek üzere çok zengin bir vurgu sistemi oluşturulmuştur. Çin ve Tibet dilleri bu gruba girer. Bu diller, aynı zamanda, tek seslemli diller (tek heceli diller) (Alm: wurzelsprachen, einsilbige sprachen; Fr: langues monosyllabique, langues atomiques; İng: monosyllabic languages, radical languages) arasında yer almaktadır.

2. Çekimli diller (Bükümlü diller) 

(Alm: flektierende sprachen; Fr: langues flexionnelles; İng: inflexional languages):Bu dillerde, çekim sırasında ve yeni kelimeler türetilirken kelime kökleri genellikle değişir ve tanınmayacak hale gelir. Ekler kelimenin önüne, ortasına veya sonuna gelebilir. Bazı dillerde ise kelime kökü ile yeni kelime veya kelime çekimi arasında daima açık bir bağ, ilgiyi gösteren bir iz vardır. Kelime kökündeki asıl sesler yeni kelimede veya kelime halinde hep aynı kalırlar. Sami dilleri, Hint-Avrupa dilleri bu gruba girerler.

3. Eklemeli diller (Bitişimli diller, bitişken, bağlantılı diller) 

(Alm: aglutinierende sprachen; Fr: langues agglutinantes; İng: agglutinating languages): 
Bu dillerde isim ve fiil çekimleri ile yeni kelimelerin teşkilinde kök değişmez. Kökün önüne veya sonuna birtakım ekler getirilerek kelime yapımı veya çekimi gerçekleştirilir. Ural-Altay dilleri bu gruba girer. Türkçemiz sondan eklemeli bir dildir: göz-le-m-ci gel-ecek-ler-miş