Menü

ADS

25 Eylül 2013 Çarşamba

Cumhuriyet Dönemi edebiyatımızın ilk edebî topluluğu olan “Yedi Meflaleciler”le ilgili araştırma

Cumhuriyet Dönemi edebiyatımızın ilk edebî topluluğu olan “Yedi Meflaleciler”le ilgili araştırma yapınız...
 YEDİ MEŞALECİLER :

1930’larda Milli Edebiyatçıların ( Beş Hececiler ) gerçekçilikten  uzak, duygusal memleketçiliklerine bir tepki  olarak ortaya çıkan bir şiir hareketidir.
Topluluk şu üyelerden oluşur: Kenan Hulûsi Koray (hikâye), Cevdet Kudret Solok 
( edebiyat tarihi ), Muammer Lütfi  Bahşi. Sabri Esat Siyavuşgil , Yaşar Nabi Nayır 
( Varlık Dergisi’ni çıkarır ), Vasfi Mahir Kocatürk, Ziya Osman Saba ( şiir )
CeZaM Ve YaSaK……Formül
 1928’de “Yedi Meşale” adlı ortak bir kitap yayımlayan biri hikayeci, altısı şair yedi kişinin oluşturduğu bir topluluktur.
İlkelerini “ Canlılık, samimiyet ve daima yenilik “ cümlesiyle özetlerler. Sanat için sanat anlayışını benimserler.
 Beş Hececilerin sürdürdüğü memleketçi  edebiyat   anlayışına tepki duymuşlar, sanatta Batılı ilkelerin savunucusu olmuşlardır.
 Hece ölçüsüyle özellikle Fransız sembolistlerini
             ( Verlaine, Baudelaire, Mallarme ) örnek alarak şiirler yazmışlardır.
 Yedi Meş’aleciler de Fecr-i Aticiler gibi etkin ola- mamışlar; ( hedeflerini gerçekleştire-memişler )  “Meşale” adlı dergiyi sekiz sayı yayımladıktan  sonra dağılmışlardır.
Geleneksel edebiyatın klâsik sınırları aşılmalı, şiirin hareket alanı genişletilmelidir.
Şiirde konu zenginliği sağlamak için hayalden faydalanılmalıdır.
Şiir, çarpıcı imge ve benzetmelerle zenginleştirilmeli ve bir tablo değeri taşımalıdır.

               ZİYA OSMAN SABA  ( 1910 – 1957 )
Yedi Meşaleciler içinde şiiri uzun soluklu olarak sürdüren tek kişidir.
Şiirlerini daha çok hece ölçüsüyle yazar, 1940’tan  sonra serbest şekillerle de yazar.
Şiirlerinde Fransız sembolistlerinin etkisi görülür.
 Şiirlerinde çocukluk özlemi, anılarına düşkünlük,  ev ve aile sevgisi, yoksul yaşamalara karşı utanç ve acıma, Allah’a kulluk, kadere boyun eğiş, küçük mutluluklarla yetinme, ölüm yakınlığı, öte dünya özlemi gibi konuları işledi. ( Ele aldığı temalar bakımından Behçet Necatigil’i andırır )
Sade dille orijinal, yumuşak, açık, duru şiirler yazdı.
 Hikayelerinde  ağırlıklı olarak anı karakteri görülür.
Cahit Sıtkı Tarancı’nın  Ziya’ya Mektuplar  kitabındaki edebi mektupların muhatabı Ziya Osman’dır.
 Sebil ve Güvercinler en tanınmış şiiridir.
 
          ESERLERİ:
          Şiir:
         Sebil ve Güvercinler
         Geçen Zaman
         Nefes Almak
         Hikâye :
         Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi


         Değişen İstanbul

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder