Garip ( I. Yeni ) Hareketinin öncüsüdür.
Geleneksel şiir anlayışına karşı çıkmış, eski şiirle bütün bağları koparmıştır.
Şiirde şairaneliğe, edebi sanatlara, ölçüye ve kâfiyeye karşı çıkmıştır.
Türk şiirini, yıpranmış kalıplardan, klişe sözlerden, hayal gücünün kapalılığından kurtarmayı amaçlar.
Şiirde anlamın düz ve dolaysız olmasını savunur.
Sokaktaki sade vatandaşı ( sıradan insanları ), günlük hayatı şiirin içine taşımıştır.
Yalın, anlaşılır halk diliyle esprili, nükteli, realist bir tarzda şiirler yazmıştır. (O. Veli’de nükteli realizm ve lirizm vardır)
Tabiat, deniz, İstanbul sevgisi, yaşama sevinci de ele aldığı diğer temalardır.
Garip dönemi öncesinde klâsik şiirler yazmış olan şair, ömrünün son yıllarında şiirlerinde halk şiirinden yararlanmıştır.
Kitabe-i Sengi Mezar, Anlatamıyorum, Hürriyete Doğru, İstanbul’u Dinliyorum vb. şiirleriyle tanınmış ve sevilmiştir.
Garip ön sözünü de o kaleme almıştır.
Sürrealizmden etkilenmiştir.
Yaprak adlı bir edebiyat dergisi çıkarmış, La Fontaine tarzı fabller yazmış, Nasrettin Hoca fıkralarını nazma dönüştürmüştür.
ESERLERİ:
Şiir: Çocuk şiirleri:
Garip Nasreddin Hoca Hikayeleri
Vazgeçemediğim La Fontaine Masalları (çeviri)
Destan Gibi
Yenisi
Karşı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder