İlâhî dinlerin ortak özelliklerinden biri de temizliktir. İlâhî olmayan dinler de büyük oranda temizliği teşvik etmekle beraber bazı putperest dinler kirliliği, yıkanmamayı bir değer gibi görüp bu hareketi dünyadan uzaklaşmak olarak görmüşlerdir. Temizliğin insan sağlığı açısından önemi bugün daha iyi bilinmekte ve kirliliğin bir erdem olarak kabul edilemeyeceği apaçık ortaya çıkmış bulunmaktadır.
Dinler temizliği genelde iki grupta ele alırlar. Birincisi maddi temizlik, ikincisi ise manevî temizlik.
Maddi temizlik insanın bedeninin, elbiselerinin ve yaşadığı evin, mahallenin, çevrenin temiz olması anlamına gelir.
Manevî temizlik ise kötülüklerden, günahlardan, zarar verici şeylerden uzak durmak, tövbe etmek, bağışlanma dilemek, ruhu günahlardan arıtmak demektir.
Maddi kirlilik insanın vücuduna ve sağlığına zarar verir, onun hastalıklara yakalanmasına neden olur. Bu açıdan Peygamberimizin sünnetine uyarak ellerimizi her fırsatta yıkamalı, elimizi, amaçsız sağa sola sürmemeli, elimizi veya elimizdeki kalem, silgi gibi cisimleri ağzımıza götürmemeliyiz. Bir çok hastalıklar ağızda biriken bakterilerin kana karışması sonucu ortaya çıkar. Bu yüzden ağız ve diş temizliğine çok dikkat etmeli, Peygamberimizin sık sık dişlerini dal parçasından yaptığı fırçayla (misvak) temizlediği gibi biz de diş fırçasıyla güzelce temizlemeliyiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder